Search the resting place of Polish airmen

The database contains 8489 names of Polish airmen buried in military cemeteries around the world..

How do I search?
Please enter the name in the box below. It is not necessary to mention all the names of airmen.If you enter first three letters the application will prompt you the names of airmen. To access the details select the airmen by clicking the mouse on the selected option menu.

Searching for burial sites by name:

Jan
Hryniewicz



Lista Krzystka Updated: 2012-01-29
Official Number
P-0056

Rank
polski: kpt.pil.obs./309 DW (PAC Sq);304 DB/
brytyjski: F/Lt

Date of birth
1902-01-22

Date of death
1989-07-26

Cemetery
mapa
Dęblin, 15 Pułku Piechoty Wilków, Cmentarz Komunalny
Wsp. 51.5506716835502, 21.846227645874

Grave
Pojedyńczy; Sektor V
Photo of grave

Country
Polska

Period
The post war period

Source
T.J. Krzystek "Personel PSP w Wielkiej Brytanii..."
H.K. Kujawa "Pęknięte ogniwo"
J. Pawlak "Absolwenci Szkoły Orląt..."
Zdjęcie: Wiesław Grudniak    
    
Hryniewicz Jan urodził się 22 stycznia 1902 r. w okolicach Wilna. Był absolwentem gimnazjum im. Joachima Lelewela w Wilnie. To w nim 21 czerwca 1923 r. zdał egzaminy maturalne. Swoją wojskową karierę rozpoczął 1 września 1924 r. Tego dnia otworzył podwoje Szkoły Podchorążych Warszawie. Rok później 1 listopada został przyjęty do Oficerskiej Szkoły Piechoty. Nie rozstawał się z wojskiem. 27 listopada 1925 r. rozpoczęła się dla Jana przygoda z lotnictwem. Trafił do Oficerskiej Szkoły Lotnictwa. W jej murach 14 listopada 1926 r. został mianowany do stopnia sierżanta podchorążego.    
Sierżant podchorąży obserwator Hryniewicz po ukończeniu OSL w Grudziądzu na praktykę został skierowany do 3 Pułk Lotniczy. Dalsze swoje kwalifikacje podnosił od 3 stycznia 1927 r. w Dęblinie. Z niego wyleciał 19 września 1927 r. do 2 Pułku Lotniczego. Pierwszą swoją gwiazdkę oficerską otrzymał właśnie w nim. Miało to miejsce 7 marca 1928 r. Nie zagrzał w nim długo miejsca. Rozwijające się lotnictwo II Rzeczpospolitej potrzebowało wyszkolonej kadry oficerskiej. 14 lipca 1928 r. zorganizowano 5 Pul Lotniczy. Nie zabrakło w nim miejsca dla Jana i jego eskadry. 3 grudnia 1930 r. do munduru dodał drugą oficerską gwiazdkę.    
W odstępie roku (1 listopada 1934 - 1 listopada 1935) stał się nie bez dumy posiadaczem odznaki pilota I klasy. Z końcem marca 1936 r. uzyskał awans na stopień kapitana. W połowie czerwca 1937 r. w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa powierzono nie komu innemu tylko jemu dowodzenie Eskadrą Treningową. Dwa lata przed wybuchem II wojny światowej Hryniewicz został odkomenderowany do Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 1 Szkoły Podchorążych Lotnictwa aby objąć w nim dowodzenie Eskadrą Ćwiczebną Obserwatorów. Z chwilą wybuchu wojny w 1939 r. ewakuował się do Rumunii. W drodze za bronią znalazł się we Francji. Gdy ta skapitulowała schronienie znalazł w Wielkiej Brytanii.    
Na Wyspie Ostatniej Nadziei był pomysłodawcą sztandaru Polskich Sił Powietrznych. Pomysł zrodził się wcześniej, bo w czasie pobytu we Francji w 1940 r. w czasie przebywania w stacji zbornej polskich lotników Lyon - Bron. W realizacji tego pięknego przedsięwzięcia pomagali dwaj podchorążowie piloci (Kazimierz Karaszewski i Zbigniew Wojda). Wykonali rysunki tego co zaplanował kapitan Hryniewicz    
Przy pomocy tajnej poczty polowej rysunki dotarły na pokładzie samolotu do Sztokholmu a następnie odpowiednio ukryte do Wilna. Adresatem tej przesyłki była pani dr Wasilewska - Świdowa. To ona (dr Zofia) stała się organizatorem komitetu wykonania sztandaru w okupowanej Polsce. Nici i materiał do jego wykonania sprowadzono ze stolicy III Rzeszy. Haftowały go zakonnice. Latem 1940 r. miało poświęcenie sztandaru w sanktuarium Matki Boskiej Ostrobramskiej. Z tego w bagażu polskiego oficera wywiadu rezydującego w Konsulacie Japonii dotarł do Londynu.    
Przekazanie sztandaru lotnikom z Polskich Sił Powietrznych miało miejsce w rocznicę bitwy pod Grunwaldem. Uroczystość odbyła się na lotnisku Swinderby. Sztandar odbywał "wędrówkę" do naszych dywizjonów. Swoją podróż rozpoczął w 300 Dywizjonie Bombowym Ziemi Mazowieckiej, a zakończył w 318. Dywizjonie Myśliwsko - Rozpoznawczym Gdańskim.     
Co w tym czasie działo się z pomysłodawcą sztandaru. Jan Hryniewicz pełnił służbę wojskową w 309 Dywizjonie Myśliwsko - Rozpoznawczym Ziemi Czerwińskiej i 304 Dywizjonie Bombowym Ziemi Śląskiej im. Księcia Józefa Poniatowskiego. Pracował w Dowództwie Sił Powietrznych. Był adiutantem generała Lucjana Żeligowskiego.    
Sztandar po zakończonej wojnie został przekazany Instytutowi Historycznemu im. Gen. Władysława Sikorskiego w Londynie. Po zmianach politycznych w Polsce 1989 r. z chwilą przekazanie nad Wisłę do Warszawy oznak władzy prezydenckiej Rzeczpospolitej lotnicy zrzeszeni w Stowarzyszeniu Lotników Polskich w Wielkiej Brytanii podjęli decyzję o powrocie sztandaru do Polski. Tak też się stało.    
Major Jan Hryniewicz wrócił do nowej Polski wcześniej od sztandaru. Początkowo mieszkał na Dolnym Śląsku w okolicach Wrocławia w Środzie Śląskiej. Tu znalazła swoją życiową przystań jego siostra. Następnie przeprowadził się do Dęblina. W 1979 r. decyzją komendanta Wyższej Szkoły Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej Kraju majorowi Hryniewiczowi pozwolono na dożywotnie zamieszkanie na terenie Szkoły w Dęblinie. To mieszkanie znajdowało się w hotelu oficerskim. Do stałej opieki (pomocy) zostali oddelegowani dwaj podchorążowie WSOL i OPK.    
W czasie pobytu w na terenie szkoły nie unikał spotkań z lotniczą młodzieżą. Nie tracił energii, sił i wiary, że sztandar Polskich Sił Powietrznych wróci do Polski. Nie dożył tego dnia. Zdążył natomiast awansować na stopień podpułkownika. Podpułkownik pilot obserwator Jan Hryniewicz nazywany przez kolegów i znajomych "Katoczek" zmarł w Dęblinie 26 lipca 1989 r. Został pochowany na miejscowym cmentarzu.    
    
Opracowanie: Konrad RYDOŁOWSKI

Hryniewicz Jan - jak sam wspomina - urodził się w małej wiosce Limontowszczyzna położonej 74 km. od Wilna (W. Grudniak).
Gallery
Fotka Fotka Fotka Fotka Fotka Fotka Fotka Fotka Fotka Fotka Fotka Fotka Fotka
 
 
Comments
  • 2012-07-21 Swoboda Zbigniew
    Nowy pomnik na grobie ppłk.obs.Jana Hryniewicza powstał z inicjatywy absolwentów OSL-4 ,OSL-5 promocji 1959 ze składek seniorów lotnictwa,kadry i podchorążych WSOSP oraz ludzi dobrej woli.Pomnik poświęcono w 70-ta rocznicę wybuchu II W Św.
  • 2013-08-04 Pietruszewski Stanislaw
    Wszystko się zgadza, ale ostatnimi (dosłownie ostatnimi opiekunami) byli żołnierze służby zasadniczej Stefan i Stasiek. A mi w 24-tą rocznicę śmierci " dziadka' bo tak kazał do siebie mówić urodził się wnuk, mam nadzieję że zostanie lotnikiem.    
    Z lotniczym Pozdrowieniem     
    Stanisław Pietruszewski
  • 2013-08-26 Kozłowska Jadwiga
    Dreptał pod Pomnik Lotników z kwiatami, mówił- "Katoczek, to jest Święta Ziemia Dęblińska!", pięknie, figlarnie przekomarzał się z panią Aleksandrą Zasuszanką, kiedy Go odwiedziła w Dęblinie... Dobrze, że ostatnie lata życia mógł spędzić na Lotnisku.
  • 2018-07-06 Woliński Marek
    "Dziadek" był wspaniałym oficerem,lotnikiem,przyjacielem młodych adeptów lotnictwa.Mialem zaszczyt wraz z kolegami 3 bat.pchor.WOSL promocja 1985 spotykać Go i rozmawiać. Uważam,że warto rozważyć Jego Osobę jako kandydata na patrona Szkoły Orlat przy zmianie nazwy na Lotnicza Akademia Wojskową.