Search the resting place of Polish airmen

The database contains 8489 names of Polish airmen buried in military cemeteries around the world..

How do I search?
Please enter the name in the box below. It is not necessary to mention all the names of airmen.If you enter first three letters the application will prompt you the names of airmen. To access the details select the airmen by clicking the mouse on the selected option menu.

Searching for burial sites by name:

Tadeusz
Mroczko



Lista Krzystka Updated: 2013-11-05
Official Number
P-2703

Rank
polski: ppor.strzel.pokł./1586 ESP/


brytyjski: F/O

Date of birth
1920-07-25

Date of death
1944-08-28

Cemetery
mapa
Kraków, Prandoty - Cmentarz Brytyjski
Wsp. 50.078666, 19.953851

Grave
Photo of grave

Country
Polska

Period
World War II

Source
"Księga lotników polskich..." O. Cumft, H.K. Kujawa    
"Ku czci poległych..." praca zbiorowa    
"Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek    
Informacja i zdjęcia: Kelvin Youngs, www.aircrewremembered.com     
Biogram: Aleksander Gucwa.     
Tadeusz Mroczko, urodził się 25 lipca 1920 roku w Wygnance, pow. Czortków, woj.Tarnopolskie, syn Władysława i Marii z domu Mimochód. Mieszkał z rodziną przy ulicy Nadrzecznej 13. Przez trzy lata chodził do trzy klasowej Publicznej Szkoły Powszechnej w Wygnance a następne cztery lata uczęszczał do męskiej siedmio klasowej Publicznej Szkoły Powszechnej im. Króla Jana Sobieskiego (Szkoła Ćwiczeń) w Czortkowie, które kończy w czerwcu 1933 r. Następnie chodził do Trzyklasowej Koedukacyjnej Szkoły Handlowej w Czortkowie, którą skończył 12 czerwca 1937 r. Nastepnie uczęszczał do Gimnazjum Humanistycznego im. J. Piłsudskiego w Jarosławiu, edukację zakończył egzaminem dojrzałości (matura państwowa) w 1938 r.    
15 września 1938 r. został powołany na Kurs Podch. Rez. Piech. w 12 Dywizji Piechoty w Tarnopolu. Tu w dniu 11 listopada zostaje zaprzysiężony. Kurs ukończył 15 sierpnia 1939 r. ze stopniem kpr. podch. Po ukończeniu kursu został przydzielony na praktykę do 54 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Tarnopolu.    
    
Z chwilą wybuchu wojny, został 2 września1939 r. przydzielony do Ośr. Zap. w 12 D.P. w Złoczowie, gdzie był do 14 września 1939 r. W tym dniu wyruszył w kierunku granicy węgierskiej i we wsi Niżniów, woj. Stanisławowskie (obecnie na Ukrainie nad Dniestrem , w obwodzie iwanofrankiwskim) dnia 17 września po odparciu natarcia Armii Czerwonej, wycofali się pod Stanisławów, tam następnego dnia zostali okrążeni, rozbrojeni i wzięci do niewoli. Część oficerów została potem zamordowana w Katyniu.    
    
Z transportu w Tarnopolu, uciekł i wrócił do domu do Czortkowa i był tam do 21 stycznia 1940 r. W tym dniu został aresztowany przez bolszewików za rzekomy udział w powstaniu przeciwko władzy sowieckiej, dostał wyrok 10 lat ciężkich robót. Po aresztowaniu został wywieziony do obozu pracy na Dalekim Wschodzie, w południowo-wschodnim regionie azjatyckiej części ZSRR, tuż nad granicą z Chinami w Chabarowsku nad Amurem. Był tu przez okres roku, pracował o głodzie i chłodzie przy budowie toru kolejowego wraz z innymi Polakami. ,,Warunki w barakach były bardzo niedobre, było zimno, karmili źle, brak opieki lekarskiej, często bito nas kolbami i pałkami gumowymi, pod koniec ludzie nie mogli chodzić z wycieńczenia, w tym czasie zmarło około 50 Polaków" - zeznał Tadeusz Mroczko.    
    
W miesiąc później tj. w lutym 1940 r. pozostała rodzina Mroczków została deportowana do Kazachstanu i osiedlona w obwodzie Semipalatyńskim - Pieszczana 26 Tadeusz Mroczko w obozie pracy był aż do zwolnienia tj. do 30 grudnia 1941 roku. 28 stycznia 1942 r. zgłosił się do tworzącej się Armii Polskiej na terenie ZSRR, wcielony do 5 DP, 13 Pułk Piechoty |Rysiów", 9 kompania. Dowódcą dywizji był gen. bryg. Mieczysław Boruta - Spiechowicz, dowódcą pułku - ppłk Nikodem Sulik-Sarnecki a kompani por. Czechowicz. Stacjonował w rejonie wsi Błagowieszczanka a potem był w miejscowości Dżałał - Abad ( dzisiejsza Kirgizja). Tam w dniach od 19 marca do 21 maja 1942 r. ukończył kurs dowódców plutonu - strzel. przy 5 Wileńskiej Dywizji Piechoty. W sierpnia 1942 oddziały dywizji rozpoczęły ewakuację z terenów ZSRR. Transportami kolejowymi przez Samarkandę i Aszchabad dywizja przegrupowała się do Krasnowodzka (dziś Turkmenbaszy).    
    
Stamtąd statkami przez Morze Kaspijskie przypłynęła do Pahlavi w Iranie, opuszczając w ten sposób "Nieludzką Ziemię". Pierwsze dni w Iranie wykorzystano na odpoczynek i przemundurowanie na brytyjskie. Po tygodniu 5 Dywizja, została przetransportowana do Iraku, do obozu w Khanaquin. Tu rozpoczęła się reorganizacja dywizji i szkolenia. We wrześniu włączono w skład Armii Polskiej na Wschodzie. 1 października 1942 r. został mianowany do stopnia plutonowego podchorążego. 25 października 1942 roku pułk został rozformowany. Na jego bazie zostały utworzone dwa bataliony strzelców (10 i 13). Tadeusz Mroczko został przydzielony do 10 Batalionu, 4 kompania strzelców. Dowódcą batalionu został mjr Ludwik Ziobrowski, dotychczasowy szef sztabu 13 pp. W styczniu 1943 r. na terenie Iraku doszło do spotkania syna Tadeusza z ojcem plutonowym Władysławem Mroczko, który służył w 2 Brygadzie Pancernej - później 4 Pułk Pancerny "Skorpion". Po wielogodzinnej rozmowie (być może po namowie ojca) Tadeusz podjął życiową decyzję o przejściu z piechoty do lotnictwa i 6 lutego zostaje przeniesiony do Stacji Zbornej Lotników i przydzielony do Eskadry "A" Armii Polskiej na Wschodzie.    
Rozkazem z dnia 3 kwietnia został przeniesiony do Anglii. W czerwcu 1943 roku przybył do Wielkiej Brytanii i zgłosił się 3 lipca w Ośrodku Zapasowym Lotnictwa w Blackpool. Po dwóch tygodniach został przyjęty do PAF (Polskie Siły Powietrzne). Od 7 sierpnia przez okres trzech miesięcy jest w PTTS w Halton (Polska Szkoła Wyszkolenia Technicznego). Po tym kursie został przekwalifikowany na strzelca pokładowego i skierowany do 4 AGS - (Air Gunners School) w Morpeth (Szkoła Strzelców Pokładowych), gdzie przebywał do końca grudnia 1943 roku. Po tych dwóch kursach, wrócił z powrotem do Ośrodka Zapasowego Lotnictwa w Blackpool, tu otrzymał stopień Sgt (sierżant) i nadano tytuł (strzelec środkowy) oraz otrzymał Polową Odznakę Strzelca Samolotowego nr 521.    
    
18 marca 1944 r. skierowany na szkolenie do 18 OTU (Odział Wyszkolenia Bojowego Załóg Bombowych) w Finningley. Tu 1 czerwca 1944 r. mianowany ppor. rez. w korpusie oficerskim lotnictwa w grupie liniowej personelu latającego. Nadano angielski stopień wojskowy "P/O" - Pilot Officer. Od 14 do 22 czerwca przebywał na 9 dniowym urlopie wypoczynkowym.    
    
Dnia 22 czerwca został przeniesiony do 11 Base w Lindholme. Ukończył przeszkolenie na samolotach czterosilnikowych w 1662 HCU (Oddział Przeszkolenia na Samoloty Ciężkie). 10 sierpnia 1944 r. przyleciał z Anglii do bazy Campo Casale koło Brindisi (płd. Włochy) i przydzielony został do 1586 Eskadry Specjalnego Przeznaczenia . Zginął śmiercią lotnika 28 sierpnia 1944 r. wykonując piąte zadanie z pomocą materiałową dla walczącej Warszawy. Został zestrzelony w Banicy (dziś m. Krzywa) koło Gorlic - zginęła cała siedmioosobowa załoga Halifaxa.