Search the resting place of Polish airmen

The database contains 8489 names of Polish airmen buried in military cemeteries around the world..

How do I search?
Please enter the name in the box below. It is not necessary to mention all the names of airmen.If you enter first three letters the application will prompt you the names of airmen. To access the details select the airmen by clicking the mouse on the selected option menu.

Searching for burial sites by name:

Tadeusz Franciszek
Lewkowicz



Lista Krzystka Updated: 2012-05-28
Official Number
P-0108

Rank
polski: płk obs./301 DB/
brytyjski: W/Cdr

Date of birth
1899-07-28

Date of death
1993-03-01

Cemetery
mapa
Londyn, Swains Lane - Highgate Cemetery
Wsp. 51.56684, -0.146216

Grave
Square 69, gr. 51 056
Photo of grave

Country
Wielka Brytania

Period
The post war period

Source
Zdjęcia: Piotr Matwiej, Krzysztof Michalski    
    
Tadeusz Franciszek Lewkowicz urodził się 28 lipca 1899 r. w Zimnej Wodzie k. Lwowa. W 1914 r. ukończył Szkołę Powszechną im. Konarskiego we Lwowie. W 1914 r. należał do Drużyny Strzeleckiej. W 1914 r. rozpoczął naukę zawodu na warsztatach kolejowych we Lwowie, a w 1915 r. rozpoczął naukę w Państwowym Seminarium Nauczycielskim we Lwowie. 10 marca 1917 r. został powołany w stopniu jednorocznego ochotnika do armii austriackiej do 24 Pułku Piechoty. Przeszkolenie unitarne przeszedł w 1 kompanii batalionu zapasowego w Krakowie i w Freudenthal, po przeszkoleniu został wcielony do 11 kompanii polowej, z którą odszedł na front włoski. Od czerwca do listopada 1917 r. wziął udział w walkach w Gorycji nad rzeką Isonzo i Piawą. W listopadzie 1917r. został przerzucony z frontu włoskiego na front rosyjski. W marcu 1918 r. po załamaniu się frontu rosyjskiego doszedł przez Nikołajew do Odessy i Mariopula nad morzem Azowskim. 26 października 1918 r. z grupą kolegów Polaków zbiegł z armii austriackiej. Po dotarciu do domu rodzinnego w Zimnej Wodzie zorganizował grupę ochotników, z której później powstała 6 kompania 38 Pułku Piechoty dowodzona przez por. Mossoczego. 2 listopada 1918 r. Tadeusz Lewkowicz zameldował się w Szkole Sienkiewicza we Lwowie. W obronie Lwowa wziął udział w walkach na odcinku V "Szkoła Sienkiewicza" i na odcinku IV " Dworzec Główny". 19 listopada 1918 r. został przydzielony do lwowskiego pociągu pancernego "Pepetrójka"(późniejsza nazwa Lis-Kula) jako obsada karabinu maszynowego. 24 grudnia 1919 r. został zwolniony z wojska do ukończenia szkoły średniej. 7 czerwca 1920 r. zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Seminarium Nauczycielskim we Lwowie. 1 lipca 1920 r. na wezwanie Rady Obrony Państwa zgłosił się z powrotem do wojska i otrzymał przydział do 205 Ochotniczego Pułku Artylerii Polowej do 6 baterii gdzie w stopniu st. szeregowca z cenzusem został dowódcą drużyny ciężkich karabinów maszynowych w plutonie wsparcia baterii. Za odparcie szarży konnicy został na polu bitwy awansowany do stopnia kaprala i otrzymał pochwałę za dzielne zachowanie wobec nieprzyjaciela. 24 grudnia 1920 r. został zwolniony z wojska na studia akademickie. Po wojennej tułaczce przez rok studiował na Politechnice Lwowskiej. Następnie podjął pracę nauczyciela w Szkole Powszechnej w Maniewiczach. W 1922 r. podjął decyzję o powrocie do wojska i z dniem 4 października 1922 r. rozpoczął naukę w Szkole Oficerskiej dla Podoficerów w Bydgoszczy. 31 sierpnia 1924 r. ukończył szkołę oficerską i został mianowany podporucznikiem w korpusie oficerów piechoty. 25 września 1924 r. rozpoczął służbę w 53 Pułku Piechoty Kresowej w Stryju. 12 kwietnia 1926 r. został skierowany na siedmiomiesięczny aplikacyjny kurs pilotażu przy 11 Pułku Myśliwskim w Lidzie. 20 września 1926 r. został mianowany porucznikiem. Po wypadku lotniczym zrezygnował z nauki pilotażu i z dniem 10 listopada 1926 r. przeszedł na dziewięciomiesięczny kurs obserwatorów przy Oficerskiej Szkole Lotniczej w Grudziądzu. 25 lipca 1927 r. ukończył kurs obserwatorów i otrzymał przydział służbowy do 22 Eskadry Liniowej w 2 Pułku Lotniczym w Krakowie. 1 sierpnia 1927 r. został przeniesiony z korpusu oficerów piechoty do korpusu oficerów lotnictwa, otrzymał również tytuł i odznakę obserwatora nr 386. 26 września 1927 r. w locie do Częstochowy na Potezie XV w wyniku zatkania przewodów paliwowych skraksował w trudnym terenie. 20 września 1927 r. został referentem oświatowym pułku, a od 5 grudnia1927 r. został adiutantem pułku. W styczniu 1928 r. odszedł na 6 miesięczny kurs łączności w Zegrzu po ukończeniu, którego powrócił do 2 Pułku Lotniczego. 20 lipca 1928 r. został przeniesiony do 5 Pułku Lotniczego w Lidzie. W 5 Pułku Lotniczym objął dowództwo plutonu łączności i w zastępstwie pełnił obowiązki dowódcy plutonu foto. 1 stycznia 1929 r .został adiutantem pułku. 1 czerwca 1929 r. zawarł ślub z Marią Witorzeńć. W 1929 r. na zlecenie GISZ wykonał pionowe zdjęcia lotnicze Polesia dla potrzeb Wojskowego Instytutu Geograficznego. Za nakład pracy i za zasługi dla kartografii otrzymał pochwałę dowódcy I Grupy Aeronautycznej. W latach 1930-1931 dowodził Eskadrą Szkolną i pełnił obowiązki oficera taktycznego w 55 Eskadrze Liniowej. 15 lipca 1930 r. w trakcie ćwiczeń do rajdu Małej Ententy i Polski na Potezie XXV pilotowanym przez por. Jana Oleszkiewicza w locie ze Lwowa do Krakowa wskutek awarii silnika skraksował w miejscowości Blizne k. Krosna. W 1931 r. w "Przeglądzie Lotniczym" nr 5/31 opublikował swój patent na poręczny w czasie lotu mapnik obserwatora. 7 lipca 1933 r. został organizatorem i pierwszym dowódcą 56 Eskadry Towarzyszącej. 1 stycznia 1934 r. został mianowany kapitanem. W 1934 r. wraz z sierż. pil. Janem Buczyńskim na samolocie RWD-9 " Podoficer I " nr startowy 72 wziął udział Międzynarodowych zawodach lotniczych "Challenge". Od listopada 1934 r. do maja 1935 r. był dowódcą Dywizjonu Szkolnego, po czym dowodził II plutonem w 56 eskadrze. 3 listopada 1936 r. został skierowany studia w Wyższej Szkoły Lotniczej w Warszawie, po ukończeniu których został wykładowcą na tej uczelni. Wykładał Służbę Sztabów i Zaopatrzenie wojsk lotniczych. 18 marca 1939 r. został mianowany majorem. W 1939 r. wydał podręcznik o zaopatrzeniu wojsk lotniczych. 28 sierpnia 1939 r. otrzymał przydział mobilizacyjny do Sztabu Lotniczego armii "Prusy", gdzie objął funkcję oficera operacyjnego. W dniu 5 i 6 września 1939 r. pod Tomaszowem opracował użycie artylerii przeciwlotniczej i osobiście wydawał rozkazy na stanowisku baterii. W okresie odwrotu znad linii Tomaszów-Łódź z polecenia Sztabu Armii nawiązał skuteczną łączność ze Sztabem Armii "Łódź" mimo trudności rozproszenia i stałego niebezpieczeństwa dostania się do niewoli niemieckiej. 19 września 1939 r. o godz.1:00 przez przełęcz Tatarską przekroczył granicę Węgierską i został internowany w obozie w Jolszwie. 13 listopada 1939 r. jako osoba cywilna z zawodu nauczyciel wyjechał koleją z Budapesztu przez Jugosławie i północne Włochy do Francji. We Francji został mianowany dowódcą eskadry. 4 marca 1940 r. został mianowany drugim zastępcą komendanta Centrum Wyszkolenia Lotniczego w Bron k. Lyonu. Po upadku Francji został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. 7 lipca 1940 r. angielskim okrętem przypłynął do Liverpool, skąd został skierowany do Blackpool, gdzie został członkiem komisji selekcyjnej personelu latającego. W RAF-ie otrzymał stopień Flight Lieutenant. 24 października 1940 r. rozpoczął kurs nawigacji w RAF Station Blackpool. 26 kwietnia 1941 r. odszedł na dalsze szkolenie do 1 AONS w Prestwick w Szkocji. 19 lipca 1941 r. został skierowany do ośrodka szkolenia i zgrywania załóg bombowych w 18 OTU w Bramcote. 8 grudnia 1941 r. otrzymał przydział operacyjny do 301 Dywizjonu Bombowego w RAF Satation Hemswell i wziął udział w lotach operacyjnych nad cele w północno-zachodniej Europie: Chebourg, Boulgone, Kolonia, Wilhemshaven, Kilonia. 25 marca 1942 r. po wypadku lotniczym odszedł do szpitala RAF-u w Torquay. Po wyleczeniu 21 kwietnia 1942 r. powrócił do 301 dyonu i w lotach operacyjnych nie wziął już udziału. 9 maja 1942 r. został przeniesiony do Londynu dla zorganizowania kursu dla skoczków, ochotników do zrzutu do Kraju. Następnie otrzymał przydział do Wydziału Studiów Organizacyjnych w Inspektoracie Polskich Sił Powietrznych. 1 marca 1943 r. został mianowany podpułkownikiem. 1 czerwca 1943 r. został Szefem Wydziału Personalnego Polskich Sił Powietrznych. 1 września 1944 r. otrzymał brytyjski stopień Wing Commandera. 15 września 1944 r. został przeniesiony do Air Ministry do polskiej sekcji planowania i zaopatrzenia. Od 11 października do 6 grudnia 1944 r. był na 116 kursie w Oficerskiej Szkole Zaopatrzenia w Hannington. 11 stycznia 1945r. został Szefem Zaopatrzenia Polskich Sił Powietrznych. 14 marca 1946 r. został Szefem Wydział Demobilizacji. 16 kwietnia 1947 r. został zwolniony z wojska. Po podjęciu decyzji o pozostaniu na emigracji wstąpił do Lotniczego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia (Polish Resettlement Corps), w tym okresie ukończył kurs hotelarski i był członkiem Sądu Honorowego Oficerów Lotnictwa. 15 kwietnia 1949 r. został zwolniony do cywila. Życie cywilne w Anglii rozpoczął od przystąpienia do polskiej spółki "Fleet Laundry Hampstead Ltd". Do spółki tej wszedł także gen. pil. Ludomił Rayski i płk obs. Tytus Karpiński. Ok. 1955r. przyjął obywatelstwo brytyjskie. 1 czerwca 1964 r. zmarła żona Maria. 11 listopada 1964 r. został mianowany pułkownikiem. 3 lutego 1966 r. zawarł związek małżeński z Lucyną Sinicką. W 1969 r. przeszedł na emeryturę. Przez 10 lat był przewodniczącym Koła Seniorów Lotnictwa, przez 5 lat był przewodniczącym lokalnego koła Skarbu Narodowego w dzielnicy Highgate-Devonia, należał do Stowarzyszenia Lotników Polskich, był fundatorem POSK-u, należał do koła Lwowian w Londynie, był członkiem chóru kościelnego w polskiej parafii na Highgate, przez kilka lat był skarbnikiem Koła Generałów i Pułkowników, a w wolnych chwilach pisał wiersze. 11 listopada 1981 r. otrzymał tytuł naukowy oficera dyplomowanego. Tadeusz Lewkowicz zmarł 1 marca 1993 r. w londyńskim szpitalu Whittington. Pochowany został zgodnie z ostatnią wolą w mundurze na cmentarzu Highgate. Był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Polonia Restituta, Krzyżem Walecznych, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Polową Odznaką Obserwatora oraz medalami polskimi, brytyjskimi i austriackimi.     
    
Opracowanie: Krzysztof Michalski    
    
    
Źródła:    
1.Centralne Archiwum Wojskowe w Rembertowie    
2.Instytut Polski i Muzeum im.gen.Sikorskiego w Londynie    
3.Archiwum Ministry of Defence w Hayes    
4.Dokumenty płk Tadeusza Lewkowicza    
5.Informacje uzyskane od: płk Tadeusza Lewkowicza, p. Marii Michajłów- Wałach, p. Zbigniewa Charytoniuka i p. Piotra Hodyry.    
Gallery
Fotka Fotka Fotka
 
 
Comments
  • 2022-05-02 Grudniak Wiesław
    Lewkowicz Tadeusz Franciszek urodził się w rodzinie Franciszka i Anny Lewkowiczów.