Własne, zdj. Wiesław Grudniak
Andrzej Majewski "    
BIOGRAFIE LOTNIKÓW POLEGŁYCH, ZAMORDOWANYCH I ZMARŁYCH A POCHOWANYCH NA CMENTARZU WOJSKOWYM    
W DĘBLINIE".
Porucznik nawigator    
Kazimierz ROSIŃSKI syn Adama    
(15.09.1929 ? 09.06.1050)    
Urodził się 15 września 1929r. w Drobinie w powiecie płockim. Ojciec był czeladnikiem piekarskim. Matka Feliksa z Gnumfaldów. Naukę w szkole powszechnej rozpoczął w Lubowidzu koło Łodzi a później w Dęblinie gdzie jego ojciec otrzymał pracę.    
Na początku 1944 roku przerywa naukę na kompletach, gdyż jest ścigany przez Niemców za ukrywanie i przeprowadzenie przez Wieprz dwóch czerwonoarmistów zbiegłych    
z obozu twierdzy dęblińskiej. Do domu wraca dopiero wraz z oddziałem Armii Czerwonej,    
jako ich przewodnik znający dobrze nadwiślańskie tereny w okolicy Dęblina. Po wyzwoleniu ziem nadwiślańskich powraca wraz z rodziną spod Lublina gdzie byli ewakuowani i wstępuje    
do dęblińskiego gimnazjum. W kwietniu 1947r. wstępuje do organizującego się na terenie    
Dęblina koła Związku Walki Młodych. 2 października 1947r. zostaje przyjęty na kurs    
obserwatorów w OSL WP, skierowany ochotniczo przez RKU w Garwolinie. Sierżant    
poborowy Kazimierz Rosiński w dniu 2 września 1949r. kończy kurs obserwatorów    
z piątą lokatą i mianowany zostaje ?chorążym? oraz wyznaczony na stanowisko nawigatora    
klucza lotniczego w OSL. O godz. 10.55 w dniu 9 czerwca 1950r. wraz z pilotem ppor.    
Lucjanem Dudą i strzelcem szer. Zenonem Miśta ginie w katastrofie lotniczej podczas startu    
na samolocie Pe-2.    
Pochowany na cmentarzu wojskowym w Dęblinie, grób Nr 626.    
W szóstą rocznicę PKWN z dniem 22 lipca 1950r. mianowany "podporucznikiem".