Search the resting place of Polish airmen

The database contains 8489 names of Polish airmen buried in military cemeteries around the world..

How do I search?
Please enter the name in the box below. It is not necessary to mention all the names of airmen.If you enter first three letters the application will prompt you the names of airmen. To access the details select the airmen by clicking the mouse on the selected option menu.

Searching for burial sites by name:

Leon
Powsiński



Lista Krzystka Updated: 2012-06-27
Official Number
793307

Rank
polski: chor.pil.
brytyjski: F/Sgt

Date of birth
1901-06-28

Date of death
1966-07-26

Cemetery
Grave
Kwatera: C 14 Rząd: 3, Grób: 2
Photo of grave

Country
Polska

Period
The post war period

Source
"Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek    
Info. o grobie: ZCK-Warszawa,    
Zdjęcie: Piotr Hodyra    
    
Leon Powsiński urodził się w syrenim grodzie nad Wisłą 28 czerwca 1901 r. Gdy w listopadzie 1918 r. Polska odzyskała niepodległość zgłosił się jako ochotnik do wojska. Otrzymał przydział do saperów. Początkowo stacjonował w Warszawie a następnie w Puławach. Nie miał zamiaru pozostawał w 1 Pułku Inżynieryjnym. Skierował do dowództwa podanie o przydział do lotnictwa. To zostało rozpatrzone pozytywnie. 15 marca 1923 r. Leon Powsiński został do niego przeniesiony jako mechanik samolotowy. Rozpoczął służbę w jednej z eskadr myśliwskich 1 Pułku Lotniczego. Rok później w pierwszych dniach marca podjął naukę w Szkole Pilotów w Bydgoszczy. Po jej ukończeniu podnosił swoją lotniczą edukację w Grudziądzu w "murach" Wyższej Szkoły Pilotażu. Gdy tę ukończył już jako pilot znalazł się w poznanym wcześniej 1 Pułku Lotniczym. Tym razem był przydzielony do Eskadry Wywiadowczej. W 1927 r. nawiązał współpracę z Ligą Obrony Powietrznej Państwa. Był osobistym pilotem jednego z prezesów. Dzięki temu miał okazję do brania udziału w imprezach organizowanych przez LOPP. Latając cywilnie nie zerwał kontaktu z lotnictwem wojskowym. W czasie wykonywania jednego z lotów nocnych samolotem Fokker doszło do pożaru jednego z trzech silników. Przytomne zachowanie Leona pozwoliło na opanowanie sytuacji. Załoga pozostała na pokładzie. Wylądowała na dwóch silnikach na lotnisku. Przełożeni doceniając jego postawę nagrodzili za wspomniany czyn zaliczając go do kadry instruktorskiej. Gdy Stanisław Skarżyński przygotowywał się do pokonania oceanu uczył pilota sztuki latania w nocy. Na początku lutego 1932 r. wojsko oddelegowało Powsińskiego do pracy w Aeroklubie Warszawskim. Był w nim szefem wyszkolenia i instruktorem pilotażu. Pracował na tym stanowisku do sierpnia 1938 r. Ostatni rok pokoju przed wybuchem II wojny światowej - ukończył w Grudziądzu kurs instruktorów samolotowych. Startował w licznych imprezach i zawodach lotniczych. Działał społecznie. Latał jako pilot oblatywacz. Wykonywał loty propagandowe. Na czas trwania Challenge` u w1934 r. został powołany na stanowisko pilota dyżurnego Polski. Po powrocie w sierpniu 1938 r. do 1 Pułku otrzymał przydział do Eskadry Treningowej jako - instruktor. Opuścił tę w marcu 1939 r. przechodząc do Eskadry Towarzyszącej.    
W drugiej połowie sierpnia tego samego roku został osobistym pilotem dowódcy Brygady Bombowej. Razem z nią wyruszył na wojnę. Gdy dopełnił się gorzki los Wojny Obronnej przekroczył granicę Polski z Rumunią. Tu został internowany. Uciekł z obozu. Na pokładzie greckiego statku popłynął do Bejrutu a z niego do Marsylii. Będąc we Francji początkowo przebywał w obozie Camp de Carpiagne a następnie w Lionie ( 145 Batalion De L` Air Le Tresorier ). Nie latał bojowo a był instruktorem. Po przegranej Francji chcąc walczyć ewakuował się na Wyspę Ostatniej Nadziei. Przebywał w obozie Kirkham. Z tego przeszedł do pracy jako instruktor do szkoły obserwatorów w Stewerton a następnie znalazł zatrudnienie w Hucknall ( Szkoła Wstępnego Pilotażu ). Ostatnim etapem była Szkoła Podstawowego Pilotażu w Newton.    
Po wojnie do nowej Polski wrócił we wrześniu 1946 r. Pracował w Aeroklubie Warszawskim na stanowisku starszego instruktora - pilota. Od 1947 r. do połowy lat 60 minionego wieku był zawiadowcą na lotnisku Gocław w Warszawie. Ze stanowiska starszego instruktora pilota odszedł w 1954 r. W 1947 r. przeszedł kurs unifikacyjny dla instruktorów samolotowych. Przez rok ( 1949 - 1950 ) był członkiem Państwowej Lotniczej Komisji Egzaminacyjnej do spraw portów lotniczych. Od roku 1954 przez najbliższe siedem lat w Aeroklubie Warszawskim pełnił funkcję społecznego instruktora pilotażu samolotowego. Od 1958 r. był Członkiem Honorowym Aeroklubu Warszawskiego. Udzielał się w Klubie Seniorów Lotnictwa Aeroklubu PRL. Uznany w październiku 1961 r. przez komisję lotniczo - lekarską za niezdolnego do służby w powietrzu przeszedł do pracy naziemnej. To wtedy został zawiadowcą na Gocławiu. Z tego miejsca odszedł na zasłużoną emeryturę. Zmarł w Warszawie 26 lipca 1966 r. i tu został pochowany.     
    
Opracowanie Konrad Rydołowski
 
Comments
  • 2023-07-26 Rafał Bolczyk
    Witam,    
    to nie jest portret Powsińskiego, poprawny jest na Liście Krzystka.    
    Pozdrawiam    
    Rafał