Search the resting place of Polish airmen

The database contains 8489 names of Polish airmen buried in military cemeteries around the world..

How do I search?
Please enter the name in the box below. It is not necessary to mention all the names of airmen.If you enter first three letters the application will prompt you the names of airmen. To access the details select the airmen by clicking the mouse on the selected option menu.

Searching for burial sites by name:

Henryk Florian
Wirszyłło



Lista Krzystka Updated: 2014-08-22
Official Number
P-0905

Rank
polski: mjr pil./komend. SLdM Halton/


brytyjski: S/Ldr

Date of birth
1901-06-07

Date of death
1992-10-20

Cemetery
Grave
Photo of grave

Country
USA

Period
The post war period

Source
"Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek    
Informacja: crestleaf.com/p/50ba9e3c651a69e4d47cf4c5/henryk-f-wirszyllo     
Zdj. portret.: Zb. Charytoniuk via W. Grudniak     
    
Henryk Florian Wirszyłło urodził się 7 czerwca 1901 r. w Jejsku w Rosji. W 1919 r. ukończył gimnazjum im. Zygmunta Augusta i 6 czerwca 1919 r. rozpoczął służbę wojskową w 13 Pułku Ułanów. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej i walkach o Środkową Litwę. W starciu z konnicą kozacką został trzykrotnie ugodzony szablą, ranny pozostał na polu walki i został wzięty do niewoli. Po trzytygodniowym pobycie w szpitalu dzięki pomocy siostry szpitalnej zbiegł i przedostał się do swego oddziału. 1 grudnia 1921 r. dekretem Naczelnego Wodza L 3473 został mianowany podporucznikiem w korpusie oficerów jazdy. W 1923 r. mianowany porucznikiem. W 1925 r. ukończył kurs obserwatorów i z dniem 1 czerwca 1925 r. został odkomenderowany na trzymiesięczną praktykę do 3 Pułku lotniczego w Poznaniu. 12 kwietnia 1926 r. został skierowany na siedmiomiesięczny aplikacyjny kurs pilotażu w 11 Pułku Myśliwskim w Lidzie. W listopadzie 1926 r. pomyślnie ukończył kurs pilotażu i otrzymał tytuł i odznakę pilota nr 937. Po ukończonym kursie pozostał w 11 Pułku Myśliwskim, gdzie m.in. był dowódcą 114 Eskadry Myśliwskiej i Oddziału Portowego. Po rozwiązaniu 11 Pułku Myśliwskiego pozostał w Lidzie w nowopowstałym 5 Pułku Lotniczym. W listopadzie 1928 r. został przeniesiony z 5 Pułku Lotniczego do 3 Pułku Lotniczego w Poznaniu. 3 stycznia 1929 r. został odkomenderowany na 4 miesięczny kurs instruktorów samochodowych w Szkole Czołgów i Samochodów. 1 stycznia 1933 r. został mianowany kapitanem. W latach trzydziestych zawarł związek małżeński. W 1938 r. został przeniesiony do 1 Pułku Lotniczego w Warszawie. We wrześniu 1939 r. był dowódcą Eskadry Sztabowej. W 1939 r. został zraniony odłamkiem niemieckiej bomby. 17 września 1939 r. przekroczył granicę z Rumunią. 2 października 1939 r. wyjechał koleją z Bukaresztu przez Jugosławię i Włochy do Paryża. We Francji był Inspektoracie Sił Powietrznych szefem Wydziału Personalnego. W lutym 1940 r. był w składzie polskiej delegacji na konferencji w Londynie, na której omawiano organizację polskiego lotnictwa na ternie Wielkiej Brytanii. W maju 1940 r. do Francji przedostała się jego żona. Po upadku Francji został ewakuowany z portu St. Jean de Luz na pokładzie Batorego do portu Plymouth. W Anglii w sztabie Polskich Sił Powietrznych był szefem Wydziału Personalnego. W 1940 r. został mianowany majorem. 15 września 1940 r. został polskim oficerem seniorem stacji RAF West Fruck. 3 maja 1942 r. odszedł na kurs instruktorów pilotażu w Church Lawford. 1 sierpnia 1942 r. został instruktorem pilotażu w 25 EFTS w Hucknull. Był też pilotem w lotniczej szkole strzelania w RAF Station West Freugh w Szkocji. 11 sierpnia 1943 r. został komendantem Szkoły Lotniczej dla Małoletnich w Halton. W Anglii wylatał 1250 godz. Po demobilizacji w 1948 r. zamieszkał w Londynie. W 1951 r. wraz z żoną Haliną wyemigrował do USA. Zamieszkał w South Bend, Indianapolis. W 1953 r. przeprowadził się do Ann Arbor, Michigan gdzie pracował jako kontroler w firmie Argus Cameras Inc. W 1957 r. przyjął obywatelstwo amerykańskie. W 1965 r. zawarł związek małżeński z Zofią Piątkowską. W 1969 r. przeszedł na emeryturę. Ostatnie lata życia po doznanym udarze spędził na wózku inwalidzkim otoczony opieką żony i ośrodka dla weteranów Ann Arbors Veterans Administration Medical Center. W 1992 r. został mianowany podpułkownikiem. Zmarł 20 października 1992 r. w Ann Arbor.    
Ppłk pil. Henryk Wirszyłło był odznaczony m.in. Medalem Niepodległości, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Zasługi Wojsk Litwy Środkowej, Medalem za Wojnę 1918-1921, Medalem Dziesięciolecia Niepodległości, Odznaką za Rany i Kontuzje, Medalem Lotniczym oraz pamiątkowymi medalami brytyjskimi.    
    
Opracowanie: Krzysztof Michalski    
    
Źródła:    
1.Rocznik Oficerski 1923, 1924, 1928, 1932    
2.Dzienniki Personalne MSWojsk.: 1/1922, 83/1925, 13,50.1926, 14/1928, 3/1929, 8/1931, 3/1933, 9/1934    
3.Na Skrzydłach Huraganu- Stanisław Karpiński    
4.11 Pułk Myśliwski/maszynopis/ - Jerzy Pawlak    
5.Lista Krzystka    
6.Argus Eye /listopad 1953 i maj 1957/    
7.Belated Promotion- William Trend w "The Ann Arbor News" 12.07.1992.    
    
    
    
    
    
 
Comments
  • 2024-03-05 Michalski Krzysztof
    Nominowany do odznaczenia Virtuti Militari.